Ψυχολογική υποστήριξη στον αθλητισμό και την άσκηση για υγεία 

Συγγραφή 
Γιάννης Θεοδωράκης
Αντώνης Χατζηγεωργιάδης 
Νίκος ΖουρµπάνοςRead More »

Read More »

Read More »

Yπάρχουν 4 κανόνες που σύμφωνα με νέα έρευνα μπορούν να επιμηκύνουν τη ζωή μας – και μάλιστα είναι τόσο απλοί που μπορούμε να ξεκινήσουμε να τους εφαρμόζουμε από σήμερα κιόλας.

Τι μπορείτε να κάνετε για να ζήσετε περισσότερο;

Σύμφωνα με νέα αναφορά του Αμερικάνικου Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC), η οποία δημοσιεύτηκε στο American Journal of Public Health, μπορούμε να αυξήσουμε το όριο της ζωής μας αν εφαρμόζουμε ευλαβικά τους παρακάτω 4 κανόνες:

-Γυμναζόμαστε συστηματικά: Κάνουμε έντονη καρδιαγγειακή άσκηση, όπως τζόκινγκ ή πολύ γρήγορο περπάτημα τουλάχιστον 75 λεπτά την εβδομάδα (κατανεμημένα σε περισσότερες από 2 ημέρες) ή μέτριας έντασης άσκηση, όπως περπάτημα για 150 λεπτά την εβδομάδα.

-Ακολουθούμε υγιεινή διατροφή: Τρώμε περισσότερα φρούτα, λαχανικά, ολική άλεση, μειωμένα ή καθόλου λιπαρά, γαλακτοκομικά με λίγα λιπαρά, ψάρια και θαλασσινά, ενώ ταυτόχρονα μειώνουμε την πρόσληψη αλατιού, κορεσμένων λιπαρών, τρανς λιπαρών οξέων, πρόσθετων σακχάρων, χοληστερόλης και επεξεργασμένων τροφών.

-Προσέχουμε το αλκοόλ που καταναλώνουμε: Οι άντρες δεν πρέπει να ξεπερνούν τα δύο ποτήρια την ημέρα και οι γυναίκες το ένα.

-Αποφεύγουμε το κάπνισμα: Όσοι έχουν ήδη ξεκινήσει το κάπνισμα, μπορούν να απευθυνθούν στα Δημόσια Ιατρεία Διακοπής Καπνίσματος, τα οποία βρίσκονται σε διάφορα νοσοκομεία ανά την Ελλάδα και όσοι δεν καπνίζουν να προσπαθούν να αποφεύγουν και το παθητικό κάπνισμα, μένοντας μακριά από χώρους καπνιστών.

Τι λένε οι αριθμοί

Παρ’ όλο, όμως, που οι κανόνες αυτοί μοιάζουν χιλιοειπωμένοι και οι περισσότεροι ισχυρίζονται ότι ακολουθούν πιστά τουλάχιστον ένα από τα παραπάνω, μόνο το 4.8% των 17 χιλιάδων συμμετεχόντων που παρακολουθήθηκαν από την ηλικία των 17 (από το 1988 μέχρι το 2006) φαίνεται να ακολουθεί πιστά και τις 4 συμπεριφορές – κι αυτοί που το έκαναν, είδαν δραματικές μειώσεις στους κινδύνους που απειλούν την υγεία. Συγκεκριμένα, ο κίνδυνος θανάτου από οποιαδήποτε αιτία μειώθηκε κατά 63% , ο κίνδυνος θανάτου από καρκίνο μειώθηκε κατά 66%, από καρδιακές παθήσεις κατά 65% και 57% από όλες τις υπόλοιπες αιτίες, σε σχέση με όσους δεν ακολούθησαν όλες τις παραπάνω συμβουλές.

Σύμφωνα με την αναφορά του CDC, το 47,5 των συμμετεχόντων δεν κάπνισε ποτέ, το 51% κατανάλωνε αλκοόλ με μέτρο, το 39,3% ακολουθούσε υγιεινή διατροφή και το 40,2% ήταν σε καλή φυσική κατάσταση, με το φύλο να μην παίζει ιδιαίτερο ρόλο στα αποτελέσματα.

ΠΗΓΗ: http://www.clickatlife.gr

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι «παπουτσωμένοι» δρομείς τείνουν να ακουμπάνε το έδαφος με τις φτέρνες τους πρώτα, ενώ οι ξυπόλυτοι ακουμπάνε πρώτα το μπροστινό μέρος του πέλματος πίσω από το μεγάλο δάχτυλο, τη μέση ή τις πλευρές του πέλματος. Στην δεύτερη περίπτωση, το «χτύπημα» του ποδιού στο έδαφος είναι πιο ασφαλές και λιγότερο επικίνδυνο να προκαλέσει ζημιά στο πόδι. Σύμφωνα με την έρευνα, τα τρία τέταρτα των δρομέων με παπούτσια ακουμπάνε με δύναμη πρώτα τις φτέρνες τους στο δρόμο (περίπου 1.000 φορές για κάθε μίλι) και, μολονότι τα σύγχρονα αθλητικά παπούτσια βοηθάνε στην κατανομή του βάρους του ανθρώπου, δεν μπορούν να απορροφήσουν πλήρως αυτά τα συνεχή χτυπήματα, με συνέπεια το 30% έως 75% των τακτικών δρομέων κάθε χρόνο να υποφέρουν από αλλεπάλληλους τραυματισμούς.  Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα νομίζουν ότι το ξυπόλυτο τρέξιμο είναι επικίνδυνο και τραυματίζει το πόδι, όμως στην πραγματικότητα μπορείς να τρέξεις ξυπόλυτος στις πιο σκληρές επιφάνειες του πλανήτη χωρίς την παραμικρή δυσφορία και πόνο. Το μόνο που χρειάζεσαι, είναι λίγους κάλλους για να αποφύγεις το γδάρσιμο του δέρματος στα πόδια σου», δήλωσε ο καθηγητής Λίμπερμαν.  Συγκρίνοντας -με τη βοήθεια καμερών υψηλής ανάλυσης και τρισδιάστατης ανάλυσης- δρομείς που πάντα έτρεχαν ξυπόλυτοι, με δρομείς που πάντα φορούσαν παπούτσια και άλλους που φορούσαν, αλλά μετά τα έβγαλαν, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πρώτοι τρέχουν καλύτερα και χρησιμοποιούν τους μυς τους πιο αποτελεσματικά.  Ο Λίμπερμαν προειδοποίησε πάντως να μην πιάσει καμία μανία τους ανθρώπους να βγάλουν ξαφνικά τα παπούτσια τους και…να πάρουν τα βουνά, αλλά συνέστησε να το κάνουν σιγά-σιγά για να συνηθίσουν οι γάμπες και τα πόδια τους κατά την μεταβατική φάση.  Θύμισε επίσης ότι το σύγχρονο αθλητικό παπούτσι εφευρέθηκε μόλις στη δεκαετία του ΄70, όταν οι ανταγωνιστικές γερμανικές εταιρίες Adidas και Puma προώθησαν τα προϊόντα τους σε όλα τα νοικοκυριά, για να ακολουθήσουν άλλες εταιρίες όπως η αμερικανική Nike. Όμως είχαν προηγηθεί αρκετά εκατομμύρια χρόνια εξελικτικής πορείας για τους…ξυπόλυτους αυτού του πλανήτη. Μερικές πάντως εταιρίες υποδημάτων, διαβλέποντας μια νέα αγορά, άρχισαν ήδη να κυκλοφορούν στην αγορά παπούτσια με σόλα τόσο λεπτή όσο το δέρμα του πέλματος.

ΠΗΓΗ: ygeiaonline.gr

ΠΗΓΗ: www.cosmo.gr

The New York Times

Συνήθως περιμένουμε από έναν αθλητή να είναι πιο δυνατός, ταχύτερος ή με μεγαλύτερη αντοχή. Μια μελέτη, όμως, η οποία πραγματοποιήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, δείχνει και ένα άλλο χάρισμά τους: την ικανότητα επεξεργασίας των πληροφοριών που προσλαμβάνουν από τα αισθητήρια όργανα.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην επιθεώρηση Journal of the American College of Sports Medicine και εκπονήθηκε από ερευνητές του Ινστιτούτου Εξελιγμένων Επιστημών και Τεχνολογίας Μπέκμαν του Πανεπιστημίου του Ιλινόι, με τη συμμετοχή 36 φοιτητών και φοιτητριών ηλικίας από 18 έως 22 ετών. Οι μισοί ήταν αθλητές του πανεπιστημίου με αξιόλογες επιδόσεις σε ευρύ φάσμα αθλημάτων, όπως μπέιζμπολ, κολύμβηση, δρόμους αντοχής, γυμναστική. Κάποιοι είχαν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη αντοχή, δύναμη, ακρίβεια κινήσεων ή χάρη. Οι υπόλοιποι δεν ασχολούνταν με τον αθλητισμό.

Το πείραμα

Ολοι, σε διαφορετικές ώρες της ημέρας, έπρεπε να εμφανίζονται σε εργαστήριο του πανεπιστημίου όπου είχε τοποθετηθεί ένας διάδρομος βάδισης. Με τη βοήθεια τριών οθονών, μία από τις οποίες ήταν τοποθετημένη μπροστά στον διάδρομο, μία δεξιά και μία αριστερά, οι εθελοντές μεταφέρονταν σε έναν εικονικό κόσμο. Στις οθόνες προβάλλονταν κάποια βίντεο και αφού οι εθελοντές φορούσαν ειδικά γυαλιά, βρίσκονταν στους πολυσύχναστους δρόμους μιας πόλης αντιμέτωποι με εικονικά αυτοκίνητα που κινούνταν με ταχύτητα και προς τις δύο κατευθύνσεις. Οι εθελοντές έπρεπε να διασχίσουν τον δρόμο όποτε ένιωθαν ότι το εγχείρημά τους θα ήταν ασφαλές. Κάποιες φορές άκουγαν μουσική ή μιλούσαν στο κινητό κι άλλες φορές διέσχιζαν τον δρόμο χωρίς τίποτα να αποσπά την προσοχή τους.

Οπως διαπιστώθηκε κατά την ολοκλήρωση του πειράματος, οι αθλητές πέρασαν τον δρόμο περισσότερες φορές συγκριτικά με όσους ασχολούνταν αποκλειστικά με τη μάθηση. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους επιστήμονες, ωστόσο, έχει ότι η επιτυχία τους δεν οφειλόταν στα καλύτερα αντανακλαστικά ή τη δυνατότητα ανάπτυξης μεγαλύτερης ταχύτητας, αλλά στο γεγονός ότι κατά την προσπάθειά τους να διασχίσουν τον δρόμο, ή καλύτερα προτού την αρχίσουν, έλεγχαν την κυκλοφορία περισσότερες φορές από ό,τι οι μη αθλητές. Ηταν πιο προσεκτικοί και μπορούσαν να διαχειριστούν τα δεδομένα που συγκέντρωναν με μεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι όσοι δεν ασχολούνταν με τα αθλητικά καθόλου.

«Δεν κινούνταν ταχύτερα, σκέπτονταν ταχύτερα», εξηγεί ο Ρενέ Μαρουά, διευθυντής του Εργαστηρίου Επεξεργασίας Πληροφοριών του Πανεπιστημίου Βάντερμπιλντ.

Εξίσου ενδιαφέρον, λένε οι ειδικοί, είναι το γεγονός ότι οι αθλητές δεν επέδειξαν καλύτερο συντονισμό από τους υπόλοιπους συμφοιτητές τους. Η μεγαλύτερη ταχύτητα σκέψης των αθλητών ίσως να ήταν κάτι φυσικό, καθώς για να μπορούν να επιτύχουν καλύτερα αποτελέσματα στο άθλημά τους, συχνά καλούνται να λάβουν ταχύτατα αποφάσεις. Λογικά οι άνθρωποι αυτοί έχουν μεγάλη ικανότητα επεξεργασίας δεδομένων που μεταβάλλονται με μεγάλες ταχύτητες.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι οι άνθρωποι που διαθέτουν ιδιαίτερες ικανότητες στην επεξεργασία των πληροφοριών τελικά θα γίνονται αθλητές.

Το συμπέρασμα

Το αναμφισβήτητο συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι ο αθλητισμός αυξάνει την ικανότητα συγκέντρωσης και -βέβαια- διάσχισης ενός δρόμου με έντονη κυκλοφορία. Φυσικά, κανείς -αθλητής ή μη- δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι η διάσχιση ενώ μιλάμε στο κινητό αυξάνει τις πιθανότητες ατυχήματος.

ΠΗΓΗ: http://www.kathimerini.gr

Μάθε από τα μυστικά μίας αρχαίας φυλής Ινδιάνων που πηγαίνουν παντού με τα πόδια.

Όσοι σηκώνουν βάρη στο γυμναστήριο από τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης τους έχουν μειωμένο κίνδυνο απώλειας μυών στα γηρατειά και ζουν περισσότερο, αποκάλυψε έρευνα του Αμερικανικού Κολεγίου Αθλητικής Ιατρικής.

Η έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Medicine and Science in Sports διεξήχθη σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, όπου οι ερευνητές μελέτησαν 49 προηγούμενες έρευνες, ανακαλύπτοντας πως οι μεγαλύτεροι ενήλικες κερδίζουν κατά μέσο όρο 1,1 κιλό άλιπης μάζας σώματος για περίπου 20 εβδομάδες σκληρής προπόνησης με βάρη.

Η αύξηση αυτή εξουδετερώνει τα περίπου 200 γραμμάρια μυών που χάνονται κάθε χρόνο σε έναν ενήλικο άνω των 50.

Τα ευρήματα της έρευνας υποδεικνύουν ότι οι ηλικιωμένοι θα πρέπει να ξεκινήσουν προγράμματα ενδυνάμωσης όσο το δυνατόν πιο νωρίς, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη αλλά και να καθυστερήσουν την απώλεια μυικής μάζας, που οδηγεί σε προβλήματα κινητικότητας.

Επιπλέον, οι επιστήμονες προτείνουν την αύξηση της έντασης και των επαναλήψεων στα βάρη, καθώς κάτι τέτοιο θα μεγιστοποιήσει τα θετικά αποτελέσματα.

ΠΗΓΗ: http://www.cosmo.gr

Γυρνάτε στο σπίτι κουρασμένοι μετά τη δουλειά και θέλετε να «βουλιάξετε» στον καναπέ. Όμως, οι ειδικοί έχουν μάλλον αντίθετη γνώμη καθώς πιστεύουν, πως για να ξεκουραστείτε, πρέπει να… γυμναστείτε!

Αυτή η ημέρα –όπως και η προηγούμενη-δεν έλεγε να περάσει στο γραφείο. Οι υποχρεώσεις έπεφταν βροχή, τα deadlines έληγαν το ένα πίσω από το άλλο, οι συσκέψεις ήταν διαδοχικές ενώ και ο διευθυντής δεν είχε και την καλύτερη διάθεση σήμερα… Αποτέλεσμα; Επιστρέφετε στο σπίτι εξουθενωμένοι από την κούραση χωρίς να έχετε κουράγιο να κάνετε το παραμικρό. Και ποιο είναι το πρώτο πράγμα, που θέλετε να κάνετε μόλις μπείτε στο σπίτι; Να «βουλιάξετε» στον καναπέ…

Σηκωθείτε από τον καναπέ…

Τα σχέδιά σας όμως, έρχονται να χαλάσουν οι επιστήμονες, που θεωρούν, πως ο καλύτερος τρόπος ξεκούρασης είναι η γυμναστική! Όσο και αν αυτό ηχεί περίεργα στα αυτιά μας, οι επιστήμονες του πανεπιστημίου της Τζόρτζια, αναφέρουν, πως η γυμναστική είναι ίσως ο καταλληλότερος τρόπος, για να πολεμήσουμε αποτελεσματικά την κούραση!

Η έρευνα των επιστημόνων, που δημοσιεύθηκε στην «Φυσιοθεραπεία και Ψυχοσωματική», μελέτησε προσεκτικά 36 εθελοντές, που δεν είχαν ιδιαίτερη σχέση με την γυμναστική αλλά που συχνά εξέφραζαν παράπονα για χρόνια κόπωση, που δεν τους εγκατέλειπε σχεδόν ποτέ.

Οι ερευνητές, χώρισαν τους εθελοντές σε τρεις, κύριες ομάδες. Η πρώτη ομάδα, άρχισε να γυμνάζεται με μέτρια ένταση για περίπου μισή ώρα 3 φορές την εβδομάδα για 6 συνεχόμενες εβδομάδες. Η δεύτερη ομάδα, γυμναζόταν επίσης με την ίδια συχνότητα αλλά με ιδιαίτερα χαμηλή ένταση ενώ η τρίτη ομάδα, δε γυμναζόταν καθόλου. Και οι 36 συμμετέχοντες, δεν έπασχαν από κόπωση λόγω συγκεκριμένου ιατρικού προβλήματος. Η κούραση τους, όπως ισχυρίζονταν αλλά και όπως διαπιστώθηκε ιατρικά-ήταν αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και ελάχιστης ξεκούρασης.

Η χαμηλή ένταση άσκησης ήταν ένα μισάωρο χαλαρό περπάτημα και η μέτρια ένταση αντιστοιχούσε σε βάδην σε δρόμο ανηφορικό.

Η γυμναστική θεραπεύει την κούραση;

Τα αποτελέσματα της έρευνας, ήταν πραγματικά εντυπωσιακά. Και στις δύο ομάδες, που γυμνάζονταν, η ενεργητικότητα αυξήθηκε κατά 20% συγκριτικά με εκείνη την ομάδα, που δεν γυμναζόταν καθόλου.

Ωστόσο, δεν είναι κάθε είδος γυμναστικής κατάλληλο για την αντιμετώπιση της κούρασης. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν, πως η ομάδα, που γυμναζόταν χαλαρά, μείωσε κατά 65% την αίσθηση της κόπωσης, που αισθανόταν σε αντίθεση με την ομάδα, που γυμναζόταν έντονα, που ένιωσε την κόπωση να μειώνεται κατά 49%.

Παρόλο, που οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη σε θέση να διαπιστώσουν με ποιο τρόπο, η χαλαρή άσκηση καταπολεμά την κόπωση, ωστόσο, εικάζουν, πως επιδρά απευθείας στον εγκέφαλο καθώς η βελτίωση αναφορικά με τα επίπεδα κόπωσης του αθλούμενου, δεν φάνηκε να έχει άμεση σχέση με την βελτίωση της φυσικής κατάστασης των συμμετεχόντων.

Σε κάθε περίπτωση, οι επιστήμονες αναφέρουν, πως ο καλύτερος τρόπος για να χαλαρώσει κάποιος και να αποβάλλει το άγχος και τη βασανιστική κόπωση της δουλειάς, είναι να καθιερώσει 3 φορές την εβδομάδα μια μισάωρη «χαλαρή» άσκηση, όπως π.χ. το περπάτημα, το ποδήλατο ή το βάδην, προκειμένου να βελτιώσει όχι μόνο την φυσική του κατάσταση αλλά και να αποχαιρετήσει την κούραση του γραφείου

ΠΗΓΗ: http://www.clickatlife.gr